Job 18

1 پسبِلدَد شُوحیدر جوابگفت:

2 «تا بهكیبرایسخنان، دامها میگسترانید؟ تفكّر كنید و بعد از آنتكلّمخواهیمنمود.

3 چرامثلبهایمشمردهشویم؟ و در نظر شما نجسنماییم؟

4 ایكهدر غضبخود خویشتنرا پارهمیكنی، آیا بهخاطر تو زمینمتروكشود، یا صخرهاز جایخود منتقلگردد؟

5 البتّهروشناییشریرانخاموشخواهد شد، و شعلهآتشِ ایشاننور نخواهد داد.

6 در خیمهاو روشناییبهتاریكیمبدّلمیگردد، و چراغشبر او خاموشخواهد شد.

7 قدمهایقوّتشتنگمیشود. و مشورتخودشاو را بهزیر خواهد افكند.

8 زیرا بهپایهایخود در دامخواهد افتاد، و بهرویتلهها راهخواهد رفت.

9 تلهپاشنهاو را خواهد گرفت، و دام، او را بهزور نگاهخواهد داشت.

10 دامبرایشدر زمینپنهانشدهاست، و تلهبرایشدر راه.

11 ترسها از هر طرفاو را هراسانمیكند، و بهاو چسبیده، ویرا میگریزاند.

12 شقاوت، برایاو گرسنهاست، و ذلّت، برایلغزیدناو حاضر است.

13 اعضایجسد او را میخورد. نخست زادهموت، جسد او را میخورد.

14 آنچهبر آناعتماد میداشت، از خیمهاو ربودهمیشود، و خود او نزد پادشاهترسها راندهمیگردد.

15 كسانیكهاز وینباشند در خیمهاو ساكنمیگردند، و گوگرد بر مسكناو پاشیدهمیشود.

16 ریشههایشاز زیر میخشكد، و شاخهاشاز بالا بریدهخواهد شد.

17 یادگار او از زمیننابود میگردد، و در كوچهها اسمنخواهد داشت.

18 از روشناییبهتاریكیراندهمیشود، و او را از ربعمسكونخواهند گریزانید.

19 او را در میانقومشنهاولاد و نهذریتخواهد بود، و در مأوایاو كسیباقینخواهد ماند.

20 متأخّریناز روزگارشمتحیر خواهند شد، چنانكهبر متقّدمین، ترسمستولیشدهبود.

21 بهدرستیكهمسكنهایشریرانچنینمیباشد، و مكانكسیكهخدا را نمیشناسد مثلایناست.»